درمان فیزیوتراپی ام اس (MS)

فیزیوتراپی انعطاف‌پذیری، قدرت، تناسب و استقلال بدنی بیمار را افزایش می‌دهد و به بیمار کمک می‌کند تا شغل خود را حفظ کند. فیزیوتراپی عوارض ام اس برای سلامت عمومی بیمار و کیفیت زندگی وی را کاهش می‌دهد. متخصص فیزیوتراپی توصیه‌هایی کاربردی را در زمینه مشکلات حرکتی فعلی و احتمالی آتی به بیمار ارائه می‌دهد. فیزیوتراپی در صورت تغییر علائم و در مرحله سکون بیماری پس از عود آن بسیار مفید خواهد بود. فیزیوتراپی غالباً به صورت گروهی برای بیماران انجام می‌شود و پشتیبانی تخصصی نیز از بیمار به عمل می‌آید تا وی به پشتوانه این کمک روند درمان را با انگیزه و استقلال بیشتری دنبال کند. شواهد متقنی در دست است که ورزش، در قالب برنامه توانبخشی، فعالیت بیمار را افزایش می‌دهد و سلامتی و رفاه را برای بیماران ام اس به ارمغان می‌آورد. مطالعات جدید نشان داده است که فیزیوتراپی، در قالب بخشی از خدمات تخصصی توانبخشی  نورولوژیک، نقش مهمی در مدیریت علائم ام اس دارد. متخصص تمرین‌هایی را برای کنترل مشکلات مثانه، درد، سفتی و گرفتگی عضلات به بیمار آموزش می‌دهد. همچنین برنامه ورزشی خاصی متناسب با نیازهای بیمار تهیه می‌شود.
فیزیوتراپی نورولوژیک
برخی متخصصین فیزیوتراپی در زمینه درمان عارضه‌های نورولوژیک از مهارت بالایی برخوردار هستند و با ارائه درمان تخصصی فیزیوتراپی نورولوژیک درصدد رفع آن دسته از مشکلات ام اس برمی‌آیند که تغییر چشمگیری را در توانایی بیمار برای انجام فعالیت‌های روزمره ایجاد کرده است. هدف از درمان به حداکثر رساندن استقلال بیمار است تا وی بتواند از تفریحات و اوقات فراغت خود لذت ببرد. نخستین بخش از درمان ام اس معطوف به بهبود حالت اندامی بیمار است. یعنی این که سعی می‌شود هر عضله در زمان مناسب، در جای مناسب قرار بگیرد تا عملکرد عضلات بهبود یابد. عملکرد بهینه عضلات برای تعادل، راه رفتن و استفاده مناسب از دست و پا ضروری است. فیزیوتراپی نورولوژیک به بازآموزی تعادل نیز کمک می‌کند، حتی اگر ضعف عضلانی محسوسی وجود نداشته باشد. بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس از درد، گرفتگی و سفتی عضلات، اسپاستیسیتی، رنج می‌برند. متخصص فیزیوتراپی به کاهش مشکلات ناشی از نقص عملکرد عضلات و ضعف پا نیز کمک می‌کند. فیزیوتراپیست از رویکردهای درمانی مختلفی مانند تمرین‌های توانبخشی و استفاده از آتل یا ارتوز بهره می‌گیرد و در زمینه تجویز دارو نیز به پزشکان مشاوره می‌دهد. درمان فیزیوتراپی ام اس یا برنامه‌های توانبخشی برای عملکرد دست و پا نیز مفید است. آخرین مورد این که خستگی مزمن مشکل مشترک بسیاری از بیماران دچار ام اس است. خستگی بزرگترین چالش برای انجام وظایف روزمره است که محدودیت‌های زیادی را ایجاد می‌کند. خستگی یکی از علائم MS است، البته بیماران به دلیل صرف نیروی زیاد برای انجام کوچکترین فعالیت‌ها نیز خسته می‌شوند. فیزیوتراپی نورولوژیک به بیمار کمک می‌کند تا خستگی خود را مدیریت کند و بتواند انرژی ذخیره کند.
فیزیوتراپی در مراحل مختلف ام اس
فیزیوتراپی در مراحل مختلف ام اس و برای انواع ام اس مفید است.
در زمان تشخیص
به بیماران توصیه می‌شود که در زمان تشخیص ام اس، برای ارزیابی اولیه به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کنند. متخصص در این معاینه توانایی‌های فعلی بدن را می‎سنجد، تا بتواند آنها را با وضعیت آتی مقایسه کند. همچنین بیمار می‌تواند محدودیت‌های جسمی خود را با متخصص در میان بگذارد و در زمینه تمرین‌ها و فعالیت‌های بدنی مناسب از متخصص راهنمایی بگیرد. احتمالاً پس از معاینه اولیه نیازی برای مراجعه به فیزیوتراپییست وجود ندارد. اما اگر بیماری ام اس به سرعت پیشرفت کند و تهاجمی شود، باید مجدداً به متخصص فیزیوتراپی مراجعه کرد.